"Estaba sentada encima do
petróglifo e viñéronme as bágoas aos ollos", relata Palmira Cristina
Vaquero, a veciña que o achou o 15 de agosto decembro de 2012, unha tarde na
que decidiu limpar un pouco da gran roca, despois de atopar anacos con gravados
durante os paseos que lle axudaron a repoñerse dunha enfermidade.
O primeiro que fixo é contar o achado ao experto Javier Goberna, que
confirmou o seu valor. Tres anos máis tarde o conxunto de gravados foi
acondicionado, sinalizado e posto en valor.
Situado en terreos de comunidade de montes das Eiras, que outrora foi
unha canteira, é unha manifestación rupestre de época prehistórica, cando menos
da Idade do Bronce Final (1200-1100 a 700-600 antes de Cristo), é o maior da
zona nun só afloramiento rochoso. Destacar tamén, que este petróglifo é o
primeiro en galicia en ser excavado.
Trátase dunha afloración de pedra, sendo unha singularidade neste CONCELLODO ROSAL, que o soporte dos gravados non é o granito, senón xisto, xa que estes montes son prolongación do Monte Lousado.
Dito soporte xistoso, de forma un tanto alongada, e non totalmente descuberto, mide sobre 7 X 5 metros e o alto máximo, sobre 1 m. A súa pequena inclinación oriéntase ao Norte.
A limpeza do gravado rupestre de Eiras, que se conservou grazas á cuberta
vexetal que o protexía, permite contemplar múltiples motivos prehistóricos que
cobren toda a roca. Entre outros motivos observamos cantidade de figuras de
círculos concéntricos, algúns con coviña central e aínda conectados con sucos
que entran ou saen; cuadrangulares inscritos, algúns con puntos, así como
ovalados. Coviñas de tamaños diferentes, sucos longos con coviña na punta e no
medio; claros serpentiformes a partir dunha coviña (cabeza).
Óllanse algunhas figuras circulares, que poderían ser espirais, pero
necesítase unha observación e estudo máis detido. Aparecen neste interesante conxunto
outras figuras curiosas, non frecuentes nos petróglifos do Baixo Miño,
merecentes de estudo.
A pedra mostra sinais de que os canteiros teñen arrincado
lousas.
O conxunto acada os 350 gravados rupestres, e o maior número de
combinacións circulares, cazoletas
e sucos áchase na zona sur da rocha.
Este novo conxunto arqueolóxico, ademais da singularidade anotada, ten outra, que é o único destas características -con esa variedade de motivos simbólicos- que se atopa nas parroquias da Ribeira (Eiras, Tabagón e San Miguel).
O lugar atópase a só 90 metros de altura, moi preto da gran terraza
fluvial do río Miño, e se as árbores non o impedisen veriamos de lonxe o MONTE TETÓN. Setecentos metros ao Leste existen
os restos dun castro que hoxe preside A Capela dá Madalena.
Parque Arqueolóxico do Monte Tetón |
INFORMACIÓN RECOLLIDA DAS SEGUINTES LIGAZÓNS
VISITA OUTROS
SORPRENDENTES LUGARES DO MUNICIPIO DO ROSAL NESTA LIGAZÓN,
CUN MAPA PARA CHEGAR A CADA UN DELES.
No hay comentarios:
Publicar un comentario